مسابقات نادکاپ شریف

مسابقات نوآوری و ابتکارات دانش آموزی (تاریخچه نادکاپ)

   مسابقات نوآوری و ابتکارات دانش آموزی نادکاپ یکی از مهمترین مراحل در زنجیره مهارت – خلاقیت است که با هدف ایجاد بروز فرصت خلاقیت در دانش آموزان، در 3 حوزه اصلی علوم نوین، علوم پایه و خلاقیت طراحی شده است.

   در شانزدهمین دوره این مسابقات که اسفند ماه سال 92 در دانشگاه صنعتی شریف برگزار گردید بیش از 1000 تیم از بیش از 40 شهر کشور شرکت کرده بودند و در حوزه علوم نوین در 3 رشته میکروالکترونیک و روباتیک در 19 بخش، هوافضا در 5 بخش و نانو در 2 بخش و در حوزه علوم پایه در 3 رشته شیمی در 2 بخش، زیست شناسی در 2 بخش و نجوم در 2 بخش مجزا، دانش آموزان به رقابت پرداختند .

چشم انداز

     چشم انداز این مسابقات در حوزه سرگرمی های علمی و آموزشی دانش آموزی، متنوع ترین مسابقات در زمینه های علوم نوین، علوم پایه و خلاقیت است، که در سطحی ملی برگزار می شود و خروجی آن به دور از رقابتهای غیر سازنده استرس زا در فضای دانش آموزی، با توجه به آموزشی بودن این مسابقات بر اساس استانداردهای تبیین شده در نادکو در زنجیره مهارت-خلاقیت، ایجاد فرصتی برای شناخت و محک توانمندیهای دانش آموزان توسط خود آنها ، اساتید، اولیا و پرورش خلاقیت آنها می­باشد .

مسابقات نوآوری و ابتکارات دانش آموزی بعنوان یکی از سرفصلهای اساسی زنجیره مهارت-خلاقیت در چهارمین مرحله اصلی، اولین فرصت اساسی برای بروز خلاقیت در دانش آموزان است، دانش آموزانی که بعد از گذراندن مراحل بازدیدی، کارسوقهای کوتاه مدت و کارگاههای بلندمدت ،خود را برای محکی جدی در یک فضای اجتماعی جدی می بینند.

   دانشگاه شریف بعنوان معتبرترین برند دانشگاهی ایران و البته مهمترین حامی معنوی شرکت نادکو یقینا در این مسابقات نقشی اساسی ایفا می کند . حضور مسوولین دانشگاه در شورای سیاستگذاری، اساتید دانشگاه در کمیته علمی- فنی و دانشجویان دانشگاه در تیم اجرایی مسابقات، مطمئنا فضای مسابقات را به صحنه بروز قابلیتهای این افراد در این فضای حساس و پراهمیت تبدیل خواهد کرد.

http://www.nadcup.ir/

مستند بن بست مدرسه

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پسر جوانی قصد دارد به بهانه‌ای وارد مدرسه‌ای که دوستانش در آن تدریس می‌کنند شود که این بهانه هم تئاتر است. هدف او در حقیقت از این کار، آموزش مهارت‌های زندگی به دانش آموزان یا همان تئاتر درمانی است ولی در نهایت به این نتیجه می‌رسد که ادامه کار با این روش، اتلاف وقت است و کلاس تعطیل می‌شود؛ تنها نتیجه کار، اثری است که شاید بر سبک زندگی بچه‌ها گذاشته باشد.

این خلاصه‌ای است از داستان مستند «بن بست مدرسه» که با محوریت آموزش مهارت‌های زندگی تولید شده و قرار است از شبکه افق سیما پخش شود.

آنچه در سال‌های اخیر به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی متولیان تربیت کودکان و نوجوانان مطرح شده، شیوه صحیح پرورش آنها بر اساس آموزه‌های اصیل است که از آن به آموزش مهارت‌های صحیح زندگی که در نهایت به سبک زندگی سالم می‌انجامد تعبیر می‌شود.

برنامه سازان سیما هم با درک این مهم، در قالب‌های گوناگون مانند فیلم، سریال و مستند سعی در نمایاندن گوشه‌هایی از مسئولیت‌ها، سختی‌ها، پیچیدگی‌ها و در نهایت راهکارهای رسیدن به این هدف مطلوب دارند که بن بست مدرسه یکی از تلاشها در این زمینه است.

این مستند چهارشنبه 23 مهرماه ساعت 19.30 از شبکه افق پخش شده است.

لینک

http://www.aparat.com/v/X5svu/%D8%A8%D9%86_%D8%A8%D8%B3%D8%AA_%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87

مدرسه پسرانه و دخترانه مبین در شهر بسطام

اینجا یک الگو وجود دارد. برای همه مدارس ایران زمین

مهدی کاظمی، تابستان 86.

مقدمه
مدرسه‌ی مبین در سال 1378 توسطِ آقای فرزین‌نیا، در شهر بسطام از شهرهایِ شاهرود در استانِ سمنان، تاسیس شد. این مدرسه با ثبت‌نامِ 24 دانش‌آموز در سالِ اول ابتدایی، شروع به کار کرد. و در این مدتِ 7 سالی که از تاسیس آن گذشته است، دانش‌آموزِ دیگری را ثبت‌نام ننموده است، به جز جایگزینی دانش‌آموزی که به خاطرِ ماموریتِ پدرش مجبور به ترکِ بسطام شده بود.
هدفِ اصلیِ این مدرسه، در اختیار گذاشتنِ امکاناتِ کافی برای دانش‌آموزان است تا توانایی‌های بالقوه‌ی آن‌ها شکوفا شود. و هر یک از دانش‌آموزان استعدادهای خود را بیابند. و آن‌را دنبال کنند. به همین جهت، کارگاه‌ها و کلاس‌های ورزشی و فوق‌العاده‌ی زیادی تا کنون برای این افراد گذاشته شده است. دانش‌آموزانِ مدرسه‌ی مبین هم‌اکنون در رشته‌های ورزشی شنا، واترپلو، کاراته و فوتبال سرآمد هستند و مهارت‌های نقاشی، خطاطی، شیرینی‌پزی، آشپزی، خیاطی، سفال‌گری، کارِ سرامیک، جوش‌کاری، فرز‌کاری و ... را کسب نموده‌اند.
آقای فرزین‌نیا مدرسه‌ی خود را چنین معرفی می‌کند:‌ " با دید مدرسه اینجا را شروع نکردیم. مدرسه اسم مکان است به معنای محل درس. ولی هدف ما این نبود. اسم اینجا را باید باغ یا چیز دیگری می‌گذاشتیم تا فقط درس تداعی نشود. اسم ابتدایی اینجا هم باغ نور بود و بعدا تغییر نام داد. این مدرسه عنوان غیرانتفاعی دارد ولی به صورت خیریه اداره می‌شود.
ما به دنبال ساختارشکنی و ایده‌های جالب بودیم. درس، 35-40 درصد از کار ما بود و نه بیشتر. نمونه‌ی این کار در کل دنیا انجام شده‌است ولی در ایران همه معتقدند که امکانش نیست. چون کتاب‌ها و سیستم آموزشی اجازه نمی‌دهد. ولی ما انجام دادیم و شد. ما بچه‌ها را آزاد می‌گذاشتیم. و اجازه می‌دادیم که خودشان فکر کنند.
در دورانِ دبستان، دانش‌آموزان تقریبا تمامِ روز در مدرسه بازی می‌کردند. و فقط یک ساعت به کلاس درس می‌رفتند."