معرفی الگوها و نمونه های ایران اسلامی

آنچه وصفش لایق است...
معرفی الگوها و نمونه های ایران اسلامی

میهن ما با این تاریخ و تمدن پرسابقه، امروز در فقر بسیار شدید فکری و فرهنگی بسر می برد. به نظر می رسد عصر نظریه سازی سفارشی به انتها رسیده باشد. شاید موثرترین کار برای رسیدن به تمدنی مطلوب و درخشان، تکیه به نیروهای فکر مردمی، خلاقیتها و نوآوری ملت باشد. مردم با تلاش خود گوشه ها و اجزایی مطلوب از یک کل را ایجاد می کنند و به مرور حک و اصلاح. با معرفی این الگوها و گوشه ها می توان در ترویج و تکثیر این موضوعات در سایر بخش های جامعه و تحقق الگویی رویایی و کامل ایرانی - اسلامی امیدوار بود. انشالله
ما منکر نقش متفکران و زمینه سازان ظهور پایه های مبنایی تمدن اسلامی نیستیم. آنها نیز وظایف گرانی بر دوش خود دارند ولی نباید کسانی را که خودجوش در فکر و اندیشه این موضوع هستند با کسانی که به خیال خود با هزینه کردن ثروتهای هنگفت مملکت در این راه می کوشند یکی دانست.
ما می نویسیم، معرفی می کنیم. شما نقد کنید، یاری کنید.
الگوها و نمونه هایی که می شناسید و فکر می کنید ارزش ترویج، توسعه و تکثیر دارند را به ما معرفی کنید.

۳ مطلب با موضوع «شبکه ها» ثبت شده است

۱۰
اسفند

هر شهر و روستای میهن عزیز ما حتما چند نفری تحصیل کرده در مقاطع بالا و در رشته های موثر دارد که در شهرهای بزرگ زندگی و فعالیت دارند. این افراد برای خدمت به وطن اصلی خود چه می توانند بکنند. الگویی بسیار جذاب برای این دوستان :


مرندی ها


خمینی شهری ها


بهبهانی ها

۲۱
دی

http://nitsharif.ir

این یک شبکه مجازی نیست، بلکه یک شبکه واقعی از کسانی است که در این حوزه فعالند و در سطوح مختلف به کارهایی نظیر درس خواندن، تحقیق، تدریس، و یا حتی مسوولیتهای اجرایی مرتبط مشغولند. این آدمها روزانه در مورد تکنولوژی فکر می کنند، مطلب می نویسند، مقاله می خوانند، درس می دهند، تصمیم می گیرند، و کارهای متنوع دیگر نظیر آن انجام می دهند؛ اما معمولا کمتر می توانند با هم تعامل کنند و در مورد حاصل کارهای خود صحبت کنند.

پس در واقع این شبکه خود ماست، همه کسانی که در این حوزه فعالیم! دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاههای مختلف، هر کدام با اساتید خود سروکار دارند و فارغ التحصیل می شوند، اما شاید هیچگاه دانشجویان سایر دانشگاه ها را نبینند، ندانند که آنها چه مطالبی را می خوانند یا در چه فضایی فکر می کنند. و بدتر آنکه چه بسا در نهایت وارد حرفه و شغلی شوند که مستقیما مرتبط با مدیریت و سیاستگذاری فناوری نیست و به زودی از شبکه خارج شوند. دانشجویان دکترا نیز کم و بیش همین وضعیت را دارند. در بسیاری از موارد از حوزه های تحقیق و کارهایی که در دانشگاههای دیگر انجام می شود بی خبرند. چه بسا ندانند کاری مشابه در یک دانشگاه دیگر در حال انجام است. از روشهای تحقیق یکدیگر نیز مطلع نیستند. بعضا امکان دارد یکسال به مطالعه یک حوزه ای اختصاص دهند که تنها با یک ارتباط ساده می توانستند از سد آن بگذرند؛ البته اگر شبکه ای بدین منظور وجود داشته باشد. متخصصان این حوزه هم اگرچه شاید در جلساتی یکدیگر را ببینند، اما این جلسات فرصت بحث و تبادل نظر تخصصی فراهم نمی کند چرا که عمده این جلسات کاری است. شاید دو نفر در مورد توسعه صنعتی در کشور نظرات بسیار خوبی داشته باشند، اما هیچ گاه فضای تبادل و نقد این نظرات و ارائه راهکار برای کشور فراهم نشود. همه اینها یعنی اینکه ما اگرچه یک جامعه مدیریت و سیاستگذاری تکنولوژی در سطوح مختلف داریم، اما هنوز یک شبکه کارآمد برای اثربخش کردن تعاملات خود نداریم. این سایت، انعکاسی از یک فعالیت هفتگی برای شکل دهی این شبکه است. شبکه ای که در سه سطح ساماندهی شده است:
- سطح متخصصان
- سطح دانشجویان دکترا
- سطح دانشجویان کارشناسی ارشد

۲۱
دی

 با پیچیده شدن مسائل یک جامعه و ظهور مسائلی که برای حل آنها به تخصص های زیاد نیاز هست ضرورت استفاده از نظرات و دیدگاه های نخبگان حوزه های مختلف و مشورت با یکدیگر از اصول عقلانی و انسانی بدیهی می نماید.

در کشور ما این نحوه بررسی مسائل بسیار مغفول مانده و این حرکت ها باید در همه حوزه های مهم چه در سطح ملی و چه استانی و شهری پدید بیاید.

به امید آن روز که همه مسائل جامعه ما در هر سطحی به این نحو بررسی و نظرخواهی گردند.

این شبکه متشکل از متخصصان زیادی در حوزه های مختلف است.

هم چنین اتاق های فکر استانی نیز راه اندازی شده است.



بیانیه ماموریت

استادان دانشگاه، فعالان بخش خصوصی، فعالان اجتماعی، مدیران اداری و اجرایی، و گروه‌های دیگری که می‌توان آن‌ها را نخبگان خواند، گاه به گاه سؤالاتی با این مضامین از خود پرسیده‌اند: آیا برای تصمیم‌گیری درباره آن موضوع به این داده‌ها توجه شده است؟ آیا آن‌چه من درباره این موضوع می‌دانم می‌تواند بر بهبود سیاست‌گذاری درباره موضوع مؤثر باشد؟ آیا سیاست‌گذاران نظرات متخصصان و جامعه نخبگان را برای تصمیم‌گیری لحاظ کرده‌اند؟ آیا می‌دانند در کشورهای دیگر برای بهبود سیاست‌گذاری و اجرا در این موضوع چه کرده‌اند؟ این گروه از نخبگان اغلب بعد از طرح چنین پرسش‌هایی، از خود می‌پرسند «آیا راهی هست که دانش، داده‌ها و تجربه‌هایم را به سیاست‌گذاران ارائه کنم؟»